Klassieke muziek is hun eerste liefde. Irene Koning en Arjo de Vries zijn daarnaast gedreven kerkmusici. Ze hebben oog en oor voor de combinatie van woord en muziek. Of het nu gaat om de opbouw van een samenhangende liturgie of hun nieuwe CD. Mirjam Nieboer sprak met twee gedreven musici.

AÏS Muziekatelier maakt ook eigen programma’s rond een thema, waarin muziek gecombineerd wordt met beeld, tekst en poëzie. Een voorbeeld daarvan is de voorstelling ´De Clown van God´, gebaseerd op een boek van de Amerikaanse schrijver Tomie de Paola, Het verhaal over een bedelaarsjongen die zijn talenten ontdekt, spreekt jong en oud aan. Met hulp van een regisseur en stylist maken ze er een muzikaal minitheater van dat ze met succes opvoeren op feesten, jubilea, in kerken en bejaarden- en zorginstellingen. Het programma ‘Sporen van Licht’, naar de titel van hun nieuwe CD, is opgebouwd rond de menselijke levensloop. Met de gelaagdheid, die in al hun programma's zit, hebben Arjo en Irene iets bijzonders te bieden. Arjo vertelt van een congres over rouwverwerking: 'Wij hebben de intermezzo’s verzorgd met muziek en gedichten. Misschien minder voor de hand liggend, maar achteraf blijkt dat juist deze momenten ruimte voor bezinning bieden en het gesprokene veel meer binnen komt." Irene: "Met de muziek en de gedichten voeg je emotie toe, en spreek je meer dan alleen het intellect aan, zodat het programma ook de ziel raakt."

Voor Arjo begint de liefde voor muziek al op zijn vijfde. "We hadden thuis een harmonium. Toen mijn vader me had geleerd om met één vinger ´De Heer is mijn herder´ te spelen, was het hek van de dam. Ik mocht ook al op heel jonge leeftijd met hem mee naar orgelconcerten. Wanneer de organist dan alle registers opentrok, keken we elkaar aan en voelde ik intense verbondenheid met hem. Die wederzijdse vonk hadden we alleen bij muziek. Ik realiseerde me pas later hoe bijzonder het was dat we dat samen deelden."
Arjo leert steeds beter orgelspelen, maar de keuze voor het conservatorium in Utrecht praat een bevriende organist hem uit zijn hoofd. “Die man ging tegen me te keer “dat het een vreselijk vak was en dat er geen droog brood in te verdienen viel en dat ik trouwen dan wel kon vergeten”. Arjo kiest een andere richting, en laat de muziek voor wat het is. Midden in een crisis rond zijn veertigste, dringt een wezenlijke behoefte zich aan hem op: de muzikale droom blijkt tot zijn verrassing de piano te zijn. Ook al is het bepaald geen sinecure om naast werk en gezin vele uren te studeren, hij zet door. In 2013 hoopt hij eindexamen conservatorium Piano te doen. “Met vallen en opstaan ben ik geworden wie ik nu ben. Dat maakt dat ik nu op een andere manier verbonden ben met de muziek dan toen. Dat blijkt te horen in mijn spel: van anderen hoor ik dat het meer diepgang en zeggingskracht heeft gekregen.”

Pianist Arjo de Vries en zangeres Irene Koning hebben het samen musiceren pas na hun veertigste ontdekt. Een cadeau van het leven, vindt Irene dat. Als muzikaal duo hebben ze een breed repertoire opgebouwd. Er kan veel bij hun ‘AÏS Muziekatelier. Ze zijn bereid én in staat ook geheel nieuwe wegen in te slaan.

Laatbloeier
Irene is op muzikaal gebied een laatbloeier. Na een verhuizing gaat ze met anderen zingen om mensen te leren kennen. Er gaat een wereld voor haar open. Als door een magneet voelt ze zich aangetrokken door zingen en muziek. Behalve in een koor, zingt ze duetten met vriendinnen, gaat ze op zangles, volgt ze de Schumann Akademie en is ze twintig, dertig uur per week met muziek bezig. In die periode komen Irene en Arjo er achter dat ze elkaar muzikaal fantastisch aanvullen.
Dat biedt een heel nieuw toekomstperspectief. In diverse kerken krijgen ze de gelegenheid om nieuwe kerkmuziek te introduceren.Steeds vaker worden ze gevraagd om de muziek te verzorgen bij allerlei gelegenheden, zoals bij een afscheidsbijeenkomsten van een overledene. Daarnaast verzorgen ze op structurele basis de muziek van de kapelviering van een instelling voor geestelijke gezondheidszorg in Vught. Zo ontdekken ze al snel dat ze meer kunnen en willen met muziek. Vanuit die passie richten ze hun eigen onderneming op: het AÏS Muziekatelier voor creatieve en muzikale ontmoeting.

Schoonheid
Hun onlangs verschenen CD 'Sporen van licht' biedt een dwarsdoorsnede van hun repertoire. De CD bevat religieuze en klassieke liederen en diverse pianowerken. De eerder genoemde gelaagdheid komt tot uitdrukking in het bijbehorende boekje met foto’s en gedichten die een eigen licht werpen op de muziek. ‘Sporen van licht’ volgt de menselijke levensloop - niet alleem de mooie kanten ervan, óók de schaduwkanten, de struggle for life. De muziek en de artistieke vormgeving van het CD boekje en website geven uitdrukking aan een verlangen naar schoonheid en troost. En daar is veel behoefte aan, merken Arjo en Irene aan de reacties die ze krijgen. Ze hopen dat ze met de cd en de site meer bekendheid krijgen zodat mensen die op zoek zijn naar muziek voor een bepaalde gelegenheid, hen voortaan weten te vinden. Irene: “Als duo en apart zijn we flexibel inzetbaar. En we kunnen vanuit jarenlange ervaring meedenken over de samenstelling van programma of liturgie.”
Arjo: 'Ik verlang soms naar een meer sturende rol van musici in de zondagse dienst. Een plek waar wij, in nauwe samenwerking met de voorganger, muziek ten volle kunnen laten klinken, net als de viering in Vught. Dat muziek een volwaardige plek krijgt in de liturgie. Dat past toch heel goed in deze tijd? De kerken lopen leeg, maar ik ben ervan overtuigd dat muziek een middel kan zijn om het tij te keren. Muziek is immers de taal van het hart."

Mirjam Nieboer